Χρήστος Σπανουγάκης

Και κάπως έτσι στα ξαφνικά, βρέθηκα κι εγώ στο “σανίδι”. Έχοντας θαυμάσει (και ζηλέψει) αυτή την απίθανη παρέα παλαβών που αυτοαποκαλούνται “Θίασος”, αποφάσισα να κάνω το μεγάλο βήμα!

Φυσικά δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα με περίμενε, αλλά το ρίσκαρα, έπαθα και έμαθα… Έμαθα να πλένω, να μαγειρεύω, να σιδερώνω, να διαβάζω τα παιδιά… Κάπου στο ενδιάμεσο πετάω και κανένα αεροπλάνο…

Να μην το ξεχάσω: αρχίστε να σιδερώνετε, είναι χαλαρωτικό, το εμπεδώσαμε από το τρίτο μας έργο, την “Καλοστραθιά Αμέλια” !